درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای یک مشکل و اختلال سلامت روان واقعی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و بیش ترین افرا معتاد به آن نوجوان و کودکان در سن رشد هستند و همین والدین آن ها را بسیار نگران می سازد.
سازمان بهداشت جهانی این بیماری را بهعنوان «اختلال بازی» نام گذاری کرده است این اختلال به حدی شدید می باشد که زندگی فرد را به طور کامل تحت تاثیر قرار می دهد و باعث می شود که فرد از خواسته ها و اتفاقات زندگی خود غافل شود.
اگرچه میلیاردها نفر به بازی های ویدیویی می پردازند، اما اکثریت آن ها اعتیادی به بازی ندارند. سازمان بهداشت جهانی تعداد افراد مبتلا به اعتیاد را ۳ تا ۴ درصد تخمین زده است. تفاوت بین یک سرگرمی سالم و اعتیاد در تأثیر منفی بازی در زندگی شما است.
معمولاً فرد معتاد به بازی، نقص قابل توجه در عملکرد شخصی، خانوادگی، اجتماعی، آموزشی، شغلی یا سایر زمینه های مهم را تجربه می کند.
اعتیاد به بازی های رایانه ای چیست؟
اعتیاد به بازی یک اعتیاد رفتاری است که به الگویی از بازی های مکرر و مداوم اشاره دارد، علیرغم پیامدهای منفی که این امر ایجاد می کند، از جمله مشکلات روابط، مالی یا کاری این رفتار ادامه پیدا می کند و جنبه های مختلف زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.
اعتیاد به بازی را می توان به دو نوع مجزا تقسیم کرد که شامل موارد زیر می باشد:
- اعتیاد به بازی های ویدیویی تک نفره. این نوع بازی ها فقط یک بازیکن را شامل می شوند و تمایل دارند مجموعه ای از ماموریت ها را تکمیل کنند.
- اعتیاد به بازی های ویدیویی چند نفره. بازی های چند نفره آنلاین بازی های ویدئویی هستند که با افراد دیگر در مکان های مختلف در سراسر جهان از طریق اتصال به اینترنت بازی می شوند. این بازیها به دلیل نداشتن پایان رسمی مانند بازیهای تکنفره، بیشتر باعث اعتیاد می شوند.
چه چیزی باعث اعتیاد به بازی های آنلاین می شود؟
بازیهای رایانه ای به گونهای طراحی شدهاند که با استفاده از روانشناسی رفتاری پیشرفته، اعتیادآور باشند تا شما را درگیر خود نگه دارند. بازیها تجربیاتی هستند که مقدار زیادی دوپامین در اختیار شما قرار میدهند و قرار گرفتن بیش از حد در معرض این سطح از تحریک میتواند باعث تغییرات ساختاری در مغز شما شود.
بازیها به قدری شما را درگیر می کنند که میتوان ساعتها بدون اینکه حتی یک دقیقه از آن گذشت، بازی کرد.
علائم اعتیاد به بازی های رایانه ای
انجمن روانپزشکی آمریکا ۹ علامت هشدار دهنده را شناسایی کرده است که هنگام تشخیص اختلال بازی باید آن ها را بررسی کنید ولی برای درمان قطعی بهترین کار این است که از مشاور یا روانشناس کمک بگیرید.
- اشتغال ذهنی به بازی های ویدیویی.
- علائم ترک در هنگام حذف بازی. این علائم معمولاً به عنوان تحریک پذیری، اضطراب، بی حوصلگی، هوس یا غم توصیف می شوند.
- تلاش های ناموفق برای کنترل مشارکت در بازی های ویدیویی.
- از دست دادن علاقه به سرگرمی ها و سرگرمی های قبلی در نتیجه و به استثنای بازی های ویدیویی.
- ادامه استفاده بیش از حد از بازی ها علیرغم آگاهی از مشکلات روانی اجتماعی.
- اعضای خانواده، درمانگران یا دیگران را در مورد بازی خود فریب می دهد.
- استفاده از بازی های ویدئویی برای فرار یا تسکین خلق و خوی منفی (مانند احساس درماندگی، گناه، اضطراب).
- به دلیل اعتیاد به بازی های رایانه ای، رابطه، شغل، فرصت تحصیلی یا شغلی قابل توجه را به خطر انداخته یا از دست می دهد.
عوارض اعتیاد به بازیهای کامپیوتری
اعتیاد به بازی های رایانه ای یک اختلال سلامت روان اجباری است که می تواند به زندگی فرد آسیب جدی وارد کند. معمولاً فرد معتاد به بازیهای ویدیویی بیش از ۱۰ ساعت در روز را به بازی اختصاص میدهد. اعتیاد به بازی های رایانه ای باعث می شود که کودکان رژیم غذایی ضعیفی داشته باشندکه عمدتاً از نوشیدنی های انرژی زا پر از کافئین و شکر تشکیل شده است و بسیاری از آن ها دچار کم آبی و سوء تغذیه هستند.
آگورافوبیا
در موارد شدیدتر، معتادان به بازی، آگورافوبیا را تجربه می کنند (نوعی اختلال اضطرابی که در آن از ترک خانه و حضور در جامعه میترسند ).
اعتیاد به بازی های رایانه ای معمولاً باعث می شود که فرد بدخلق، تحریک پذیر، افسرده و پرخاشگر هستند و به دلیل بازی کردن از رفتن به مدرسه یا کار خودداری می کنند. معتاد شدن به بازی به معنای تجربه اختلال عملکردی در چندین زمینه از زندگی است و اثرات طولانی مدت آن می تواند ویرانگر باشد. معتادان به بازی از دانشگاه رد می شوند، طلاق می گیرند و با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند.
بی تحرکی
به طور کلی می توان گفت که نوجوانان و کودکان مبتلا به این اعتیاد از تحرک و فعالیت جسمانی خیلی کمی برخوردار هستند در این شرایط افزایش وزن و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ به شدت افزایش می یابد بنابراین حتما دقت کافی را داشته باشید که کودکتان تحرک کافی را داشته باشد.
عدم مشارکت اجتماعی
یادگیری مهارت های اجتماعی یکی از نکاتی می باشد که اعتیاد به بازی های کامپیوتری آن را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و باعث کاهش آن می گردد. اطمینان حاصل کنید که فرزندتان مهارت های اجتماعی لازم را یاد گرفته و در جمع می تواند با همسالان و بزرگسالان ارتباط کافی را برقرار کند.
مشکلات تمرکز
توجه و تمرکز برای کودکان امر مهمی می باشد، کودکان باید بتوانند در انجام تکالیف و مسئولیت های خود تمرکز کنند اما بازی های کامپیوتری این توانایی را از کودکان می گیرند. به طور مثال کودکانی که به بازی های ویدیویی معتاد هستند به ندرت می توانند کتاب بخوانند و تمرکز خود را در طول داستان حفظ کنند.
افزایش پرخاشگری یا خشونت
بسیاری از بازی های ویدیویی حرکات پرخاشگرانه، مرگ دلخراش را نشان می دهند. متاسفانه در این سن کودک فرق میان واقعیت و بازی را متوجه نمی شود و همین باعث افزایش خشونت، پرخاشگری و حتی کابوس های طولانی مدت کودک می شود. به طور مثال کودک درک نمی کند که زامبی ها وجود ندارند و نباید بترسد.
به همین دلیل همیشه از والدین خواسته می شود تا نظارت کافی بر بازی های کودک را داشته باشند.
تشنج و آسیب های استرس مکرر
بچه ها و افرادی که صرع دارند ممکن است تحت تاثیر نمایشگر بازی یا اتفاقات بازی دچار حملات شوند. چراغها و رنگهای نمایشگر بازیهای ویدیویی ممکن است باعث فعالیت تشنجی در برخی از بازیکنان شود. علاوه بر این بازی مکرر باعث درد در ناحیه کمر، دست، گردن و مچ می شود.
منبع : درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای | ۴۰ درمان قطعی
درمان اعتیاد به بازی های رایانه ای یک مشکل و اختلال سلامت روان واقعی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و بیش ترین افرا معتاد به آن نوجوان و کودکان در سن رشد هستند و همین والدین آن ها را بسیار نگران می سازد.
سازمان بهداشت جهانی این بیماری را بهعنوان «اختلال بازی» نام گذاری کرده است این اختلال به حدی شدید می باشد که زندگی فرد را به طور کامل تحت تاثیر قرار می دهد و باعث می شود که فرد از خواسته ها و اتفاقات زندگی خود غافل شود.
اگرچه میلیاردها نفر به بازی های ویدیویی می پردازند، اما اکثریت آن ها اعتیادی به بازی ندارند. سازمان بهداشت جهانی تعداد افراد مبتلا به اعتیاد را ۳ تا ۴ درصد تخمین زده است. تفاوت بین یک سرگرمی سالم و اعتیاد در تأثیر منفی بازی در زندگی شما است.
معمولاً فرد معتاد به بازی، نقص قابل توجه در عملکرد شخصی، خانوادگی، اجتماعی، آموزشی، شغلی یا سایر زمینه های مهم را تجربه می کند.
اعتیاد به بازی های رایانه ای چیست؟
اعتیاد به بازی یک اعتیاد رفتاری است که به الگویی از بازی های مکرر و مداوم اشاره دارد، علیرغم پیامدهای منفی که این امر ایجاد می کند، از جمله مشکلات روابط، مالی یا کاری این رفتار ادامه پیدا می کند و جنبه های مختلف زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.
اعتیاد به بازی را می توان به دو نوع مجزا تقسیم کرد که شامل موارد زیر می باشد:
- اعتیاد به بازی های ویدیویی تک نفره. این نوع بازی ها فقط یک بازیکن را شامل می شوند و تمایل دارند مجموعه ای از ماموریت ها را تکمیل کنند.
- اعتیاد به بازی های ویدیویی چند نفره. بازی های چند نفره آنلاین بازی های ویدئویی هستند که با افراد دیگر در مکان های مختلف در سراسر جهان از طریق اتصال به اینترنت بازی می شوند. این بازیها به دلیل نداشتن پایان رسمی مانند بازیهای تکنفره، بیشتر باعث اعتیاد می شوند.
چه چیزی باعث اعتیاد به بازی های آنلاین می شود؟
بازیهای رایانه ای به گونهای طراحی شدهاند که با استفاده از روانشناسی رفتاری پیشرفته، اعتیادآور باشند تا شما را درگیر خود نگه دارند. بازیها تجربیاتی هستند که مقدار زیادی دوپامین در اختیار شما قرار میدهند و قرار گرفتن بیش از حد در معرض این سطح از تحریک میتواند باعث تغییرات ساختاری در مغز شما شود.
بازیها به قدری شما را درگیر می کنند که میتوان ساعتها بدون اینکه حتی یک دقیقه از آن گذشت، بازی کرد.
علائم اعتیاد به بازی های رایانه ای
انجمن روانپزشکی آمریکا ۹ علامت هشدار دهنده را شناسایی کرده است که هنگام تشخیص اختلال بازی باید آن ها را بررسی کنید ولی برای درمان قطعی بهترین کار این است که از مشاور یا روانشناس کمک بگیرید.
- اشتغال ذهنی به بازی های ویدیویی.
- علائم ترک در هنگام حذف بازی. این علائم معمولاً به عنوان تحریک پذیری، اضطراب، بی حوصلگی، هوس یا غم توصیف می شوند.
- تلاش های ناموفق برای کنترل مشارکت در بازی های ویدیویی.
- از دست دادن علاقه به سرگرمی ها و سرگرمی های قبلی در نتیجه و به استثنای بازی های ویدیویی.
- ادامه استفاده بیش از حد از بازی ها علیرغم آگاهی از مشکلات روانی اجتماعی.
- اعضای خانواده، درمانگران یا دیگران را در مورد بازی خود فریب می دهد.
- استفاده از بازی های ویدئویی برای فرار یا تسکین خلق و خوی منفی (مانند احساس درماندگی، گناه، اضطراب).
- به دلیل اعتیاد به بازی های رایانه ای، رابطه، شغل، فرصت تحصیلی یا شغلی قابل توجه را به خطر انداخته یا از دست می دهد.
عوارض اعتیاد به بازیهای کامپیوتری
اعتیاد به بازی های رایانه ای یک اختلال سلامت روان اجباری است که می تواند به زندگی فرد آسیب جدی وارد کند. معمولاً فرد معتاد به بازیهای ویدیویی بیش از ۱۰ ساعت در روز را به بازی اختصاص میدهد. اعتیاد به بازی های رایانه ای باعث می شود که کودکان رژیم غذایی ضعیفی داشته باشندکه عمدتاً از نوشیدنی های انرژی زا پر از کافئین و شکر تشکیل شده است و بسیاری از آن ها دچار کم آبی و سوء تغذیه هستند.
آگورافوبیا
در موارد شدیدتر، معتادان به بازی، آگورافوبیا را تجربه می کنند (نوعی اختلال اضطرابی که در آن از ترک خانه و حضور در جامعه میترسند ).
اعتیاد به بازی های رایانه ای معمولاً باعث می شود که فرد بدخلق، تحریک پذیر، افسرده و پرخاشگر هستند و به دلیل بازی کردن از رفتن به مدرسه یا کار خودداری می کنند. معتاد شدن به بازی به معنای تجربه اختلال عملکردی در چندین زمینه از زندگی است و اثرات طولانی مدت آن می تواند ویرانگر باشد. معتادان به بازی از دانشگاه رد می شوند، طلاق می گیرند و با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند.
بی تحرکی
به طور کلی می توان گفت که نوجوانان و کودکان مبتلا به این اعتیاد از تحرک و فعالیت جسمانی خیلی کمی برخوردار هستند در این شرایط افزایش وزن و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ به شدت افزایش می یابد بنابراین حتما دقت کافی را داشته باشید که کودکتان تحرک کافی را داشته باشد.
عدم مشارکت اجتماعی
یادگیری مهارت های اجتماعی یکی از نکاتی می باشد که اعتیاد به بازی های کامپیوتری آن را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و باعث کاهش آن می گردد. اطمینان حاصل کنید که فرزندتان مهارت های اجتماعی لازم را یاد گرفته و در جمع می تواند با همسالان و بزرگسالان ارتباط کافی را برقرار کند.
مشکلات تمرکز
توجه و تمرکز برای کودکان امر مهمی می باشد، کودکان باید بتوانند در انجام تکالیف و مسئولیت های خود تمرکز کنند اما بازی های کامپیوتری این توانایی را از کودکان می گیرند. به طور مثال کودکانی که به بازی های ویدیویی معتاد هستند به ندرت می توانند کتاب بخوانند و تمرکز خود را در طول داستان حفظ کنند.
افزایش پرخاشگری یا خشونت
بسیاری از بازی های ویدیویی حرکات پرخاشگرانه، مرگ دلخراش را نشان می دهند. متاسفانه در این سن کودک فرق میان واقعیت و بازی را متوجه نمی شود و همین باعث افزایش خشونت، پرخاشگری و حتی کابوس های طولانی مدت کودک می شود. به طور مثال کودک درک نمی کند که زامبی ها وجود ندارند و نباید بترسد.
به همین دلیل همیشه از والدین خواسته می شود تا نظارت کافی بر بازی های کودک را داشته باشند.
تشنج و آسیب های استرس مکرر
بچه ها و افرادی که صرع دارند ممکن است تحت تاثیر نمایشگر بازی یا اتفاقات بازی دچار حملات شوند. چراغها و رنگهای نمایشگر بازیهای ویدیویی ممکن است باعث فعالیت تشنجی در برخی از بازیکنان شود. علاوه بر این بازی مکرر باعث درد در ناحیه کمر، دست، گردن و مچ می شود.